กล่องสุ่มเป็นเทรนด์การตลาดที่เข้ามาในไทยได้สักพักแล้วโดยเราจะเห็นทั่วไปเช่น กล่องสุ่มอาหารทะเล, กล่องสุ่มหมูกระทะ จนมาเป็นกล่องสุ่มกระแสหลักล่าสุดเลย กล่องสุ่มเครื่องสำอางค์ 100,000 บาท ของพิมรี่พาย ที่มีคนรีวิวแบบเต็มหน้าฟีด จนสงสัยแล้วตั้งคำถามว่าเทรนด์พวกนี้มาจากไหนแล้วเริ่มสุ่มจากอะไรเป็นอย่างแรกกัน

ซึ่งจุดเริ่มต้นจริง ๆ มาจากประเทศญี่ปุ่นที่เริ่มต้นกิจกรรมทางการตลาดนี้เป็นเจ้าแรก แล้วสินค้าแบบกล่องสุ่มไม่ได้มีแค่ช่วงนี้แต่มีมานานมากตั้งแต่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยคนญี่ปุ่นจะรู้จักในนาม "ฟุกุบุคุโระ" หรือว่าแปลง่าย ๆ ว่า ถุงโชคดี หรือ Lucky bag ซึ่งภายในถุงก็จะใส่สินค้าที่แต่ละร้านวางขาย แล้วจำหน่ายโดยที่ลูกค้าจะไม่รู้ว่าข้างในนั้นจะมีอะไรอยู่

ถ้าพูดในเชิงหลักการทางการตลาด "ฟุกุบุคุโระ" ก็เป็นกิจกรรมทางการตลาดที่เร่งระบายของเคลียร์สต๊อกให้ออกไปอย่างรวดเร็ว โดยทำเป็นกิจกรรมทางการตลาดเพื่อให้ลูกค้ามีส่วนร่วมและได้ระบายของไปในตัว

ช่วยได้จริง ๆ เพราะมันจะไปกระตุ้นขาช้อปให้มาซื้อสินค้า โดยมีพอยท์หลักเป็นการกระตุ้นให้คนซื้อมีความรู้สึกอยากซื้อเพราะจะลุ้นว่าตัวเองจะได้อะไรในกล่องสุ่มนี้ มันจะไปสร้างความท้าทาย ความหวังว่าจะได้รางวัลใหญ่จากผู้ขายและคนก็จะมาซื้อ ซึ่งพฤติกรรมการซื้อแบบนี้เคยถูกวิจัยและทำสถิติเผยแพร่ใน Harvard Business Review ด้วย

ซึ่งกระแสกล่องสุ่มแบบนี้เริ่มเข้าไทยในช่วงปี 2562 โดยเราจะเห็นคอนเทนต์จากดารา หรือ ยูทูปเบอร์ ในการสั่งกล่องสุ่มและมาแกะกล่องทำคอนเทนต์เยอะมาก ๆ แล้วก็เริ่มดัดแปลงมาเป็นกล่องสุ่มสินค้าขายกันเอง เช่น อาหารทะเล, หมูกระทะ และเครื่องสำอางค์อย่างพิมรี่พายในปัจจุบันนั้นเอง 

แต่ว่าการทำกล่องสุ่มก็มีความเสี่ยงในเรื่องของราคาที่ผู้ซื้อต้องจ่ายกับของที่จะได้รับไม่สมเหตุสมผล ก็อาจจะมีปัญหาเกิดขึ้นได้ หรือคิดในอีกมุมถ้าสมมุติเราเป็นผู้ขายลงทุนใส่ของดีตั้งราคาสูงก็อาจจะขายออกได้ยากทำให้เกิดการขาดทุนได้อีก เพราะฉะนั้นถ้าจะทำกล่องสุ่มขายแบบระยะยาวเราก็ต้องคำนวณต้องทุนกับกำไรให้ดีและหาจุดแข็งมาเป็นจุดขาย หรือทำเป็นกิจกรรมส่งเสริมการตลาดในเทศกาลพิเศษดูก็อาจจะเพิ่มฐานลูกค้าให้มากขึ้นก็ได้นะ